DOOR SARAH DECLERCQ. “Netanyahu keurt plannen voor 400 nieuwe nederzettingen goed”. “Nederzettingsplannen worden ondanks hevige internationale oppositie goedgekeurd”. Het is maar een greep uit de vaak terugkerende krantenkoppen. Toch beseffen velen niet wat deze nederzettingen precies inhouden. Ook ik niet. Tot ik de kans kreeg om het Israël-Palestina conflict en de daarbij horende nederzettingenpolitiek van dichtbij mee te maken.
Sarah Declercq
Toen de mogelijkheid zich voordeed, koos ik vol enthousiasme om een half jaar via het Erasmus Mundus programma te studeren in Israël. Als studente politieke wetenschappen, leek me dit een verrijkende ervaring. Ik wou het conflict beter begrijpen, en dit ter plaatse meemaken was een unieke kans. Tijdens mijn Erasmuservaring kreeg ik meer inzicht hoe en waarom deze nederzettingen problematisch zijn.
Na een eerste bezoekje aan een stad op de Westelijke Jordaanoever, was ik meteen gefascineerd, door de vriendelijke Palestijnse bevolking, de erbarmelijke leefomstandigheden, de gevolgen van de Israëlische politiek. Ik ontmoette er leeftijdgenoten wiens ultieme droom het is een basisopleiding te kunnen volgen; jongeren die nog nooit het zand van de Middellandse Zee onder hun voeten mochten voelen, hoewel ze op slechts 30 km ervan wonen, geëngageerde dorpelingen; vurige Arabieren die de moed niet opgeven en hopen ooit naar het dorp waar ze werden uitgedreven, te kunnen terugkeren.
Illegale nederzettingen
In het dorp Kufr Qaddoum werd de weg die het dorp met de hoofdweg naar de stad Nablus verbindt volledig afgesloten voor de Palestijnen.
In 1967 won Israël de Zesdaagse oorlog tegen haar buurlanden, waarbij het Israëlisch leger ook heel wat gebied kon veroveren. Tot vandaag blijft Israël onder meer de Westelijke Jordaanoever bezetten. In dit gebied bevinden zich de nederzettingen – dorpen en steden waar Israëli’s zich om economische of religieuze redenen vestigen. Volgens internationaal recht zijn deze nederzettingen illegaal. Toch worden steeds meer plannen voor nieuwe nederzettingen goedgekeurd, want de Israëlische overheid is niet akkoord met het internationale recht hierover. Daarnaast heeft elke zichzelf respecterende nederzetting ook minstens één illegale outpost. Dit kan een boerderij, een klein bedrijf, een bewoonde caravan… zijn die zich iets buiten de nederzetting bevindt, maar die zelfs door de Israëlische overheid niet is goedgekeurd. Hoewel deze outposts initieel illegaal zijn, worden velen uiteindelijk gelegaliseerd. Daarna komen er natuurlijk nieuwe outposts en begint het verhaal opnieuw. Zo wordt het gebied van de nederzetting de facto uitgebreid.
De Israëlische staat maakt de Palestijnen het leven zuur
De Israëlische staat maakt het de Palestijnen die in de buurt van een nederzetting wonen niet gemakkelijk. Elke nederzetting krijgt een soort ‘veiligheidszone’ rondom het gebied. Deze zones zijn volledig ontoegankelijk voor Palestijnen. De gevolgen zijn niet min. In het dorp Kufr Qaddoum – waar ik met Murad, een jonge geëngageerde inwoner, sprak tijdens een toevallige ontmoeting – werd de weg die het dorp met de hoofdweg naar de stad Nablus verbindt volledig afgesloten. Vanop die weg zouden de Palestijnse inwoners wel eens stenen kunnen gooien richting de nederzetting Kdumim – die zich weliswaar pas op de volgende heuvel bevindt. De inwoners moeten nu een omweg van 15km maken om de hoofdweg te bereiken. Murad organiseert al drie jaar elke vrijdag een vreedzaam protest, dat door het Israëlisch leger beantwoord wordt met traangas, rubberkogels en soms ook echte kogels en voor Murad 9 maanden gevangenis opleverde. Sinds januari 2015 vielen er 11 doden onder de Palestijnen.
De inwoners van het dorp Susya werden verdreven en leven nu in tenten in het omringende land
Ook de inwoners van het voormalig dorp Susya lijden zwaar onder de bezetting. Een jaar na de geboorte van Nasser, een 32-jarige papa en dorpsvader die ik tijdens een tour door voormalig soldaten van het leger ontmoette, werden in Susya restanten gevonden van een oud Joods dorp. Deze archeologische ontdekking deed de staat beslissen dat dit gebied wel heel belangrijk was voor de Joodse bevolking en dat de toenmalige inwoners zich dus elders moesten vestigen. Huizen werden neergehaald en de inwoners verschuilden zich in het omringende land, waar ze nu nog steeds in tenten leven. Toestemming om huizen te bouwen krijgen ze niet. Toestemming om een goede elektriciteitsverbinding aan te leggen krijgen ze niet. Toestemming om een waterleiding aan te leggen krijgen ze niet.
Kind van de Palestijnse man Nasser die Sarah ontmoette in het dorp Susya
Zeker dit laatste is in de zuidelijke Hebron heuvels, heel droog gebied grenzend aan de woestijn, problematisch. De waterleiding van de nederzetting Susya loopt onder de tent van Nasser. Maar een kraantje installeren mag hij niet. Hij moet zich behelpen met het opvangen van regenwater in emmers, watertanks kopen aan een prijs vier maal zo hoog als wat Israëli’s betalen of water uit de waterput halen. Hiervoor heeft hij de toestemming van het leger nodig. Eens hij die heeft voor een bepaalde dag, kan hij een pick-up huren om het water te transporteren. Maar als op de dag zelf het leger geen zin heeft om mee te gaan, dan gaat het plan niet door. Als op de dag zelf de kolonisten besluiten om aan de waterput te gaan zitten, dan gaat het plan niet door.
Ook maatregelen die minder opvallen maken deel uit van het beleid achter de nederzettingen. De bewegwijzering naar een Arabisch dorp of stad op de Westelijke Jordaanoever wordt gemeden. Vrachtwagenchauffeurs rijden hopeloos verloren, want ook de GPS waarschuwt voor ‘gevaarlijk gebied’. Of zoek even op Google Maps de route met de auto van Jerusalem naar de stad Hebron en kijk wat er gebeurt. Vergelijk dit gerust met deze naar Kiryat Arba, een nederzetting net naast Hebron…
Hebron is een stad ongeveer 40 kilometer ten zuiden van Jerusalem. De stad is historisch belangrijk voor zowel Joden als Moslims omwille van de Grot van de Patriarchen – waar Abraham en Sara begraven zouden liggen. Het is dan ook de enige stad op de Westelijke Jordaanoever waar zich nederzettingen pal in het midden van de stad bevinden. Zoals eerder vermeld, wordt elke nederzetting omgeven door een veiligheidszone, waar Palestijnen niet mogen komen. Zo is het ook in Hebron. Er zijn verschillende straten ‘gesteriliseerd’, om het met een legerterm te zeggen. Deze straten zijn niet meer toegankelijk voor de Palestijnen. Ook niet voor zij die in deze straten wonen. De toegang tot hun woning werd verzegeld. In heel wat straten die wel nog toegankelijk zijn voor de Palestijnen, is het voor hen verboden om met de auto te rijden. Pech als je daar woont en je hebt een ambulance nodig…
Pesterijen van leger en kolonisten
In de stad Hebron zie je heel wat woningen met tralies voor de ramen.
Alsof de politiek van de staat nog niet genoeg is, zorgen het leger en de kolonisten – de inwoners van de nederzettingen – in de praktijk voor een angstklimaat.. Zo zag ik in Hebron heel wat woningen met tralies voor de ramen. Gevangenissen? Blijkbaar niet. De tralies zijn er om de inwoners te beschermen tegen het geweld van de kolonisten. Zij gooien soms met stenen ruiten in, ze knippen elektriciteitsdraden door, verwoesten olijfbomen, de enige inkomensbron van vele families… Geweld van kolonisten is een dagelijkse realiteit op de hele Westelijke Jordaanoever.
In Hebron beschermen ongeveer 900 soldaten de 800 kolonisten in een stad van 150 000 Palestijnen. Een van de tactieken om de kolonisten te beschermen is ervoor zorgen dat de Palestijnen beseffen dat het leger heel erg aanwezig is en ze dus bang zijn om te protesteren. Dat gebeurt o.a. door een operatie ‘Straw Widow’ waarbij het leger midden in de nacht de huizen van Palestijnen binnenvalt. Het hele huis wordt doorzocht, kinderen worden wakker gemaakt, alles wordt gecontroleerd. Het leger is alomtegenwoordig in het straatbeeld, op verschillende plaatsen staan er checkpoints, waar elke Palestijn zonder enige reden drie uur kan vastgehouden worden. Op de doorsnee weg van thuis naar het werk moet elke Palestijn twee checkpoints voorbij. De weinige mensen die een job hebben, moeten heel wat moeite doen om die te kunnen behouden. Tijdig op het werk komen is geen sinecure. De belemmeringen vanuit de staat, het geweld van de kolonisten en de onvoorspelbaarheid van de acties van het leger zijn erop gericht de Palestijnen uit te drijven en zorgen ervoor dat Hebron meer en meer een spookstad geworden is.
Een checkpoint in de stad Hebron
Hoop op verandering
Ik kreeg een unieke kans om dit conflict van beide kanten beter te leren kennen. De ervaring was leerrijk, maar zeker niet altijd de meest makkelijke. De dagelijkse confrontatie – in Palestijns, maar zeker ook in Israëlisch gebied – in de straat, de winkel of zelfs op de universiteit – met het onrecht dat aan Palestijnen en bij uitbreiding alle Arabieren en zelfs alle niet-Joden wordt aangedaan was zwaar en moeilijk om mee om te gaan. Maar, het bewustzijn van wat een ‘nederzettingspolitiek’ echt inhoudt, wat de concrete gevolgen zijn van het uitsluiten van deelname aan de maatschappij en de politiek van een hele bevolkingsgroep is noodzakelijk om verandering te brengen.
Om het conflict te begrijpen en misschien ooit de wereld uit te helpen, is het belangrijk dat men ook in Europa beseft wat de situatie echt is, en daarom ook de verschillende invalshoeken belicht worden. Ik veroordeel heel fel de bezetting, begrijp de wanhoop van Palestijnen, maar denk niet dat de oplossing er komt door geweld aan te moedigen, wat sowieso escaleert. Dialoog moet alle kansen krijgen, maar daarvoor moeten de gesprekspartners evenwaardig zijn. Er zijn heel wat mensen die zich inzetten voor dialoog, samenwerking en een betere, veiliger toekomst voor de bewoners van de regio. Zij doen fantastisch werk, maar hun stem wordt al te weinig gehoord. Ik hoop dat politici in Israël en de Palestijnse gebieden ooit de moed hebben om een politiek luik aan deze samenwerkingsinitiatieven te geven. Al is er nog een héél lange weg te gaan, dit zou een beetje hoop op een betere wereld betekenen voor (de kinderen van) Nasser, Murad, Sara, Noam, Rachel en vele anderen…
Hebron begint meer en meer een spookstad te worden omdat de Palestijnen weggedreven worden.
KU Leuven blogt 
Saraq, je hebt echt werkelijke waarheid geschreven. Het is al bekend dat Israil illegale muren op de grond van Palestijnen bouwt terwijl het in strijd is met internationaal volken recht. Toen ik in Rusland geschiedenis studeerde hebben wij al doorgenomen dat Israil na de WO II een kleine stuk grond kreeg. Sindsdien begon Israil met illegale bezettingen om dit land te verruimen. Deze illegale bezettingen zorgen niet alleen veel conflicten voor tussen Israil en Palestijn maar ook voor veel andere landen. Het nadelige gevolg van dit conflict gaat naar gehele wereld. Obama heeft ook toegezegd dat Israil zich moet terugtrekken tot de grens van 1967. Er moet echt een einde moet komen aan deze illegale bezettingen.
Echt pas nu beseft? Een typisch voorbeeld van het heersende oogkleppenbeleid in het westen. Hoog tijd zich eens af te vragen waarom wij maar niet reageren op de genocide en holocaust door joden onder onze eigen neus.
Beste DA
U koos er zelf voor om uw reactie te laten verwijderen, uw goed recht. Laat me toch toe om even te reageren op de vraag die u mij stelde (“Heb je ook eens gepraat met een leeftijdsgenote die legerdienst moet doen in de Palestijnse gebieden?”), in de hoop dat u mijn reactie zal lezen.
Als studente aan het IDC in Herzliya woonde en studeerde ik samen met leeftijdsgenoten die hun legerdienst deden in de Palestijnse gebieden. Deze conversaties hebben me zeker ook een andere kant van de realiteit getoond. Een ondertussen goede vriend rouwde enkele dagen geleden (Yom Hazikaron) – en eigenlijk elke dag – de dood van twee kameraden met wie hij samen deze zomer in Gaza gestationeerd was. Hij vertelde me vaak over de moeilijke keuzes in oorlogssituatie die hij als 21-jarige soldaat moest maken.
Helaas hoorde ik ook andere verhalen. Op de openingsweek van IDC maakten we in kleine groepjes kennis met de campus en met elkaar. Tijdens een korte voorstellingsronde was een voormalig soldaat heel trots op zijn verwezenlijkingen: ’36 Palestijnen vermoord in Gaza’. Daarop applaudisseerde een deel van de groep.
Mijn bezoek aan Hebron was zelfs met een organisatie van voormalig soldaten: Breaking the Silence. De 6 veteranen op onze tour waren allemaal gestationeerd in Hebron of de Zuidelijke Hebron heuvels. De realiteit die ik in Hebron zag, zag ik dus door hun ogen. Ik geef hier graag een vertaalde quote van onze gids Yehuda Shaul: “De lijst van misdaden die ik heb gepleegd is erg lang. Ik heb Palestijnen gebruikt als menselijk schild. Ik heb tientallen granaten afgevuurd op woonwijken als reactie op beschietingen op nederzettingen. Mijn hele diensttijd lang was ik ervan overtuigd dat ik de goede was.”.
Ik wil hiermee enkel aantonen dat ik besef dat het niet zwart-wit is. Ik keur geweld en terrorisme van Palestijnse kant niet goed. Maar ook niet van Israëlische kant. Geweld is geen oplossing.
De reactie van DA werd verwijderd op vraag van DA zelf. KU Leuven blogt is een plek waar personeel en studenten in discussie gaan over maatschappelijke thema’s. We horen dan ook graag iedereen zijn commentaar op dit artikel, maar vragen wel om het netjes te houden: https://kuleuvenblogt.be/gedragsregels/
Beste, respect voor elkaar mening en woord is zeker belangrijk. Daar kan ik volledig in komen.
Wat Sarah Declercq vertelt is niet nieuw spijtig genoeg. Beste DA (zielig dat je jouw naam niet geeft, anoniem is gemakkelijk of ben je soms niet objectief en sta je achter het Netanyahu-beleid. Zeg toch gewoon welke achtergrond je hebt, dit is duidelijk.) Ik ben misschien moslima maar dit heeft er niets mee te maken. Ik ben tegen elke vorm van onderdrukking. Een hitler krijgt ook niet mijn sympathie omdat hij bepaalde volkeren ook onderdrukte. Het gaat hier om mensen in oorlog. Dat IS zich misschien onder het volk zou bevinden oftewel aanhangers heeft, is te verstaan: ze zijn daar waar chaos heerst, en als ze nog meer chaos kunnen zaaien, waarom niet. Dit betekent niet dat alle Palestijnen IS-aanhangers zijn. Verre van! Dit betekent ook niet Hadel, dat alle Israeli’s of alle joden zo denken. Zelfs in Israel zijn mensen die tegen de nederzettingenpolitiek zijn, spijtig genoeg wordt hun stem snel in de kiem gesmoord… Als besluit: sterk artikel!!!
BEN ZELF NIET DE BESTE MOSLIM MAAR WEL één sta zekert wel achter jouw uitspraak miloud
inderdaad, net zoals niet alle moslims zoals IS zijn, zijn ook niet alle joden zoals Likoed van Netanyahu..
Plots is de reactie van Mr/Mevr “DA” weg voor diegene die dit nu pas lezen :)…. ahahhaha
Daarenboven: wat de westerse media laat uitschijnen over Boko Haram, IS… kan waar zijn maar toch kunnen we er niet op vertrouwen omdat zelfs mediabedrijven in handen zijn van privémensen (grootkapitalisten, denk maar aan Murdoch, Berlusconi,…) .Dus objectief zijn ze niet altijd. Denk weer maar eens aan feit dat we nu niets meer over Egypte horen nu er terug een dictatuur is. De media kiest dus zelf de informatie waarvan zij willen dat we ze zien. Ze kiezen zelfs het verhaal dat ze willen dat we geloven. Dus er ook niet vanuit gaan dat het verhaal die er rond die beelden op TV gemaakt worden, de waarheid is want als je dat wel doet dan krijg je inderdaad de stellinginname van het feit dat ons manier van leven de beste is. Dus wij nemen ook geen stellinginname rondom die groeperingen (IS, Boko Haram,…) maar wel rondom onze maatschappij waarin we leven want we zitten daar in. En nu we toch over die groeperingen beginnen: Wie heeft de Taliban in de jaren 80 tegen de Sovjet Unie gesteund?.. Heb je dat al eens opgezocht? Wie heeft in 2002-2003 tegen de Taliban ingegrepen? Wie heeft Saddam Hoessein in de jaren 80 gesteund in de oorlog tegen Iran? Wie heeft Saddam Hoessein in 2006 aangevallen zogezegd om massevernietigingwapens die er niet waren? Dus over 10jaar: wie heeft IS en Boko Haram gesteund vandaag en wie zal die binnen 10 jaar terug van de macht verstoten? Zoek het eens op. Misschien wel de Israëlische intelligentiedienst Mossad en CIA ;). Ik zou er niet van verschieten binnen 10 jaar.
Wat ik hierboven betreffende “Mursi in Egypte” bedoel is het volgende: omtrent de vrijspraak van Moebarak op 30/11/2014 na zijn hechtenis voor de moorden die hij gepleegd heeft tijdens de Egyptische revulutie: Dit is mafia eerste klasse maar dan vragen we ons nu af -> Waar is de VS en EU nu voor rechtvaardigheid en rechten van de mensen en hun vrijheid? De westerse landen hebben weer hun gezicht verloren. Nu houden ze zich zeker afzijdig uit “respect voor de Egyptische rechtstaat, haar soevereiniteit van de democratie en omdat dit een interne probleem is van een land waarmee men zich niet “kan” bemoeien?” Dat verhaal kennen we al. Welcome to the Rothschildt World. Het is niet dat de VS en EU niet “kunnen”, het is een verhaal van “willen” omwille van de vrijwaring van hun economische belangen in Egypte beter wordt verdedigd door een dictatuur van Al Sisi (vriendje van Moebarak) vermits Mursi vele private ondernemingen en Egyptisch Suezkanaal (enige doortocht om per boot van Midden-Oosten (link met “olietransport”) het snelst in de VS en EU te geraken) wou nationaliseren (dus minder geld naar westerse multinationals) Dit geld door toenemende staatsinkomsten voor Egypte zou Mursi om het geld dan te gebruiken om grote infrastructuurwerken te doen en een betere leven voor het Egyptisch volk te zorgen. Waarom horen we nu niets meer over westerse politici om te zorgen voor democratie in Egypte? Precies of de problemen zijn daar opgelost en de Egyptenaren nu niet meer onderdrukt en vrij zijn. En dit is maar 1 land als voorbeeld. Zo zijn er nog honderden in de wereld op dit moment.
Beste wereldburger, het Suezkanaal is reeds onder Nasser genationaliseerd.Heel je verhaal over Mursi, gebaseerd op het nationaliseren is dus verkeerd.
Dus mr/Mevr “DA” -> mijn vraag aan u omtrent uw kritiek rondom de Arabische leiders van vandaag: Wie zijn diegene die hen hun vrije gang laten gaan en waarom? Waarom worden ze nog steeds ondersteund door EU en VS? Waarom Al Sissi niet van de troon halen na zijn machtgreep? Mursi was met 60% “democratisch” verkozen toch? Dus waar is de steun van EU en VS voor hem? :). … Het zijn niet de plaatselijke bevolkingen in die landen die hun leiders hebben gekozen… Dictaturen en koningshuizen zijn in die landen ontstaan door de westerse kolonisatie in die landen. Lees wat meer over de geschiedenis van de Arabieren voor u een standpunt inneemt over de Arabische leiders ;).